We vernemen het overal om ons heen; Nederland is in hoog tempo aan het vergrijzen. Aan die constatering kunnen we niets doen, kwestie van statistieken. Waar we wél wat aan kunnen doen, is het maken van plannen en het voeren van beleid, (voorzorgs-)maatregelen nemen en bóvenal; praten met de bevolkingsgroep die het aangaat almede de mensen om hen heen. We spreken met Martha Nikkels en haar zoon Serge. Martha verkocht vorig jaar haar huis en woont nu aan het Jachtlustplein. Bert Sluizeman vertelt wat IJsseldal Wonen kan betekenen voor de huurders.
Wonen is een eigen beslissing
Martha woonde tientallen jaren met veel plezier in een rustige woonwijk van Twello. Toen ze vrij onverwachts haar huis kon verkopen, begon de zoektocht naar een andere woning, waarbij zoon Serge haar iedere keer vergezelde. “Ik moest zelf beslissingen nemen en zelf keuzes maken, dat zeiden de kinderen ook. Ik moet er immers zelf wonen” aldus Martha. Zo heeft ze overwogen om in dezelfde woonwijk te blijven wonen, maar nam toch ook de kans waar om de rest van het dorp te verkennen. Martha wilde niet op een hele stille plek wonen en Serge geeft aan, dat ze ook keken wie de eventuele toekomstige buren zouden worden. Denk daarbij aan leeftijd, de sfeer en hoe is je gevoel bij een woning.
Leven om je heen en buurt maken
Uiteindelijk werd gekozen voor een woning aan het Jachtlustplein. Het is een seniorenwoning met een ruime woonkamer, een zit-eetkeuken met slaapkamer en badkamer op de begane grond. Boven is veel ruimte voor nog een slaapkamer alsmede opbergruimte. “Ik moet wat kunnen zien. Aan dit plein is de hele dag reuring en dat vind ik prettig.” Martha heeft ‘ouderwets buurt gemaakt’ zoals ze het zelf noemt. “De buren vinden dat ook fijn en ik heb een goed contact met de buren” waarbij ook over en weer koffie wordt gedronken en een oogje in het zeil gehouden. “Ouderen trekken zich ook aan mij op” en dat is te verklaren, want Martha is vitaal en actief. Daarbij woont ze in haar beleving overal dichtbij en is een wandeling naar het centrum gauw gemaakt.
‘Opplus-maatregelen’
Bert Sluizeman is opzichter bij IJsseldal Wonen. Hij legt uit wat ‘langer fijn en veilig wonen’ onder meer inhoud. Hij noemt het ‘levensloopbestendig maken’ en het betreft aanpassingen waar een bewoner gemak van heeft. Maatregelen welke ervoor kunnen zorgen, dat ouderen langer zelfstandig kunnen blijven wonen. De woning van Martha is er uiteraard al deels op ingericht om van gemakken te zijn voorzien. Aanpassingen welke er zijn gedaan, is het verwijderen van dorpels, het plaatsen van een plaat bij de buitendrempel en een tweede trapleuning om veilig boven te kunnen komen. Maar er zijn legio aanpassingen mogelijk, zoals het plaatsen van beugels in badkamer en toilet, plaatsen van een verstelbare douchekop, het opnieuw bestraten van het toegangspad, aansluitingen voor buitenverlichting, een spion in de voordeur of eenvoudigweg extra verlichting in de keuken.
Aanpassingen op maat
Het samen bepalen wat er aan een woning dient te worden aangepast, wordt bij de bewoners thuis bekeken en besproken. Bert Sluizeman gaat daarvoor op huisbezoek, om op locatie te kunnen waarnemen. Het kan bijvoorbeeld zijn, dat aanpassingen plaatsvinden in overleg met een thuiszorgorganisatie, een mantelzorger of anderszins. Ook kan ter plekke worden bekeken wat de mogelijkheden zijn. Afhankelijk van de aanpassingen worden de kosten door IJsseldal Wonen vergoed, draagt een bewoner een deel van de kosten of dienen de kosten volledig door de bewoner te worden betaald. Richtlijnen daarvoor zijn allemaal vastgelegd en worden uiteraard van tevoren met de bewoners besproken. “De woning van mevrouw Nikkels is erop ingericht dat je beneden kunt wonen en leven en is zelfs voor rolstoel geschikt. Ook zorg aan bed kan in deze woning worden toegepast. Achter het huis is ruimte voor bijvoorbeeld een scootmobiel”. Kortom, Bert en zijn mensen zullen er alles aan doen om het maximaal mogelijke te realiseren.
Hoe ga je om met elkaar
Prettig wonen is niet alleen een kwestie van een huis met eventuele aanpassingen. Zoals Martha en Serge al aangeven, hebben ze ook gekeken naar de overige bewoners. ‘De buurt’ bepaald ook in belangrijke mate het woonplezier. Aan het Jachtlustplein staan ca. 25 woningen van dezelfde bouw, gericht op het wonen voor senioren maar het is niet uitgesloten, dat ook jongere mensen of bijvoorbeeld statushouders een woning krijgen toegewezen. Er zijn leefregels, zoals het onderhoud van de tuin en het vuilophalen. “Nieuwe bewoners worden daar op gewezen als ook wordt aangegeven, rekening te houden met elkaar vanwege een mix van bewoners” aldus Bert Sluizeman. “Bij statushouders wordt er bewust aandacht besteed aan het naar de buren toegaan. In het begin is er begeleiding die meekijkt, die ze vragen kunnen stellen over welke wegen ze kunnen bewandelen.” Op deze wijze worden er bruggen geslagen, want de onbekendheid is er uiteraard ook bij de buren.
Martha en Serge zijn blij met de wijze, waarop alles is gegaan en hoe Martha nu woont. “Toen ik aan het verbouwen was, stonden de buren al aan de deur!” Ze kent ook veel mensen, doordat ze in het dorpscentrum de kledingwinkels had. “Mensen kenden mij ook en stelden mij ook voor aan andere buren. Er was al betrokkenheid, je voelde je al een beetje opgenomen, op je gemak.”
Martha is tevreden over Twello, het is een fijn dorp waar je fijn kan wonen en waar je bijna alles hebt.