Afgelopen donderdag vond de jaarlijkse Bevrijdingsloop plaats van Wilp naar Apeldoorn. De bevrijdingsloop werdgeorganiseerd door Stichting Bevrijding ’45 in samenwerking met AV'34 en in afstemming met de gemeente Voorst.
Wij ontvingen bijgaand verhaal van Henk Zegers, een van de trouwe deelnemers uit Apeldoorn. We delen het graag!
------------------------------------------------------------------------------------
Bevrijdingsloop 2025
Toen ik in februari 1963 werd geboren was de oorlog nog geen achttien jaar voorbij. Voor een kind lijkt dat echter een eeuwigheid. Maar ik herinner mij nog goed de ronde barst in de buitenmuur van de bijkeuken van mijn grootouders aan de Bloemheuvellaan. Deze was veroorzaakt door een - gelukkig niet ontplofte - granaat. Ook herinner ik me nog goed dat ik als klein ventje voorop de fiets bij mijn vader het spoor bij Kanaal Noord overstak. Rechts van ons zag ik bij het station mannen met metaaldetectors lopen. Ze waren op zoek naar munitie uit de Tweede Wereldoorlog, aldus mijn vader. Het maakte grote indruk op mij. Apeldoorners herinneren zich ongetwijfeld dat tot kortgeleden grote hoeveelheden munitie werden geruimd in de bosgebieden waar lopers vanuit AV’34 hardlopen. Allemaal zichtbare en onzichtbare gevolgen vanuit de oorlog, waarvan het gevaar nu tachtig jaar verder dus nog steeds niet geheel is geweken. Dan zullen we het maar niet hebben over de littekens op de ziel van de mensen die direct of indirect slachtoffer werden van deze oorlog.
Het is daarom goed dat de oorlog blijvend wordt herdacht en de bevrijding gevierd. De bevrijdingsloop vanaf de kerk in Wilp naar het Oranjepark in Apeldoorn is daar in het kader van de bevrijding van Apeldoorn een jaarlijks terugkerend onderdeel van.
De bevrijdingsloop is op 17 april 2025 voor de veertigste keer gehouden. Zelf mag ik al sinds 2005 aan deze loop deelnemen, maar er zijn meer lopers die al vaak enthousiast aan deze loop hebben deelgenomen. Deze zeventiende april werd een mooie groep lopers en begeleiders met een nostalgische gele VAD-bus vervoerd van Apeldoorn naar Wilp. In Wilp sloot een groep lopers uit gemeente Voorst bij ons aan, waaronder burgemeester Paula Jorritsma-Verkade.
Wim van Beek hield een korte inleiding bij het gedenkteken bij de kerk en wethouder Rosmarijn Boender hield het vervolgens kort vanwege de gestaag vallende regen en haar angst dat de lopers het te koud zouden krijgen. Nadat zij de fakkel overdroeg liepen wij Wilp door, voorafgegaan door een motoragent én Jeroen Dumaij. Jeroen fietste al jarenlang gekleed als militair door weer en wind mee op een fiets uit die tijd. Dit jaar had hij gekozen voor een soortgelijke fiets en droeg hij burgerkleding uit de jaren veertig. Hij deed beslist denken aan een man uit het verzet, met een rieten mand op de bagagedrager. Achter de groep lopers reed een tweetal militaire voertuigen, de VAD-bus en aan afsluitende motoragent.
De regen hield maar niet op, maar ik heb geen negatief woord hierover gehoord. Prachtig, de enthousiaste lopers van AV'34 en uit gemeente Voorst die gezamenlijk de route van de bevrijders hebben afgelegd. Mooi dat ook de burgemeester van Voorst meeliep, tijdens de loop gewoon een vrolijk mee keuvelende Paula. Bij de meubelboulevard sloot een groep kinderen aan en vervolgens nogmaals een groep net voorbij de Deventerstraatbrug. Zo liep een grote groep lopers achter de City of Apeldoorn Pipes and Drums het Oranjepark in. Voor – zoals Wim van Beek het zo mooi verwoorde – de oudere lopers waren stoelen gereserveerd, dus ik was één van de gelukkigen. De stoeltjes bleken allen voorzien van een flinke laag regenwater, waar de meesten pas achter kwamen toen ze plaats namen. Het werd een mooie herdenking, alhoewel na verloop van tijd menig loper zat te bibberen, waaronder ikzelf. Van een koud biertje en wat lekkere borrelhapjes bij het KSG kwam ik na afloop weer snel op temperatuur en bleef het nog even gezellig nagenieten van wederom een geslaagde bevrijdingsloop.
