“De afgelopen jaren is Wilp bruisender geworden,” aan het woord is Gé Lenselink. Van 2014 tot 2019 was hij dorpscontactpersoon van Wilp. “Ik was in 2014 voorzitter van de belangenvereniging en we werden door de gemeente benaderd over een dorpscontactpersoon. Het leek ons wel een goed idee en toen kwam de vraag: wie moeten we daarvoor aanstellen? ‘Wat dacht je van jezelf?’ werd toen gezegd.” De heer Lenselink was met pensioen en hij vond het leuk om te doen. “Ik heb in die jaren samen met anderen veel activiteiten ontwikkeld. In het Dorpshuis, zoals de ouderengymnastiek, maar ook computerles. En de Wandelvierdaagse, de Lichtjesweek in december en de vieringen van de bevrijding.”
Feesten
Gé Lenselink woonde van zijn geboorte tot zijn 25e in Wilp. Na een ‘uitstapje’ naar Twello zag hij in 1997 een leuk huis in Wilp en sindsdien woont hij er weer. “Het begon te kriebelen, ik ken veel mensen hier en ik voel me hier thuis. Bovendien ligt Wilp in een prachtige omgeving.” De Wilpenaren omschrijft hij als volgt: “Ze kunnen niet zonder en niet met elkaar. Ze houden van feesten. Vorig jaar bijvoorbeeld, de dorpskwis. Ze hadden gerekend op 20 teams, maar het werden er 56. Het hele dorp stond op stelten!”
Bij elkaar
De heer Lenselink bracht ook de verenigingen in Wilp bij elkaar. Nu nog steeds wordt er bijvoorbeeld een overkoepelende agenda uitgebracht waarop alle activiteiten staan. Erg handig. “Ik ben echt een mensenmens, ik hou ervan om met mensen om te gaan. Ik heb ook ‘Wilp helpt’ opgericht, een hulporganisatie die mensen helpt, bijvoorbeeld om boodschappen te doen, of om ze naar een afspraak in het ziekenhuis te brengen.” Met elkaar willen ze in Wilp de voorzieningen die er nog zijn zoveel mogelijk vasthouden. “Nu er een nieuwbouwwijk komt van 43 woningen, wordt het dorp weer groter. Dat helpt wel mee.”
Trots
Het evenement dat de heer Lenselink het meeste bij staat uit de afgelopen jaren is het 1250-jarig jubileum in 2015. “Zo mooi, op de kerk werd er een 3D-presentatie geprojecteerd over het ontstaan van Wilp. Wist je dat Wilp het oudste dijkdorp van Nederland is?” Trots op zijn dorp is hij zeker. Zijn favoriete plek is de pomp op het dorpsplein bij de kerk. Daar wil hij wel graag op de foto. En tot slot, hoe anderen hem zouden omschrijven? “Gewoon een aardige kerel die graag een praatje maakt!”